Çocuklar, çocuklarımız; canımız, geleceğimiz, tek umudumuz… Bizler; anneniz, babanız olarak suçluyuz. O körpe zihinlerinize, yüreklerinize zincirler vurduk. Aklı hür, vicdanı hür bir nesil yetiştirmek iken asli görevimiz; unuttuk. Sizleri fikirlerimizin taşıyıcısı, kişiliklerimizin kopyası olmaya zorladık. Affedin bizleri!
Görmezden geldik biricikliğinizi. Yeteneklerinizi keşfetmek zor geldi. Koşanı uçanla, yüzeni tırmananla kıyasladık. Her birinizi sınavdan sınava koşar adım yarıştırdık. Başarılı-başarısız dedik etiketledik. Dershane, etüt merkezi, özel ders, vb. dedik çocukluğunuzu yaşatmadık. Oyun oynama hakkınızı siz daha farkına bile varmadan elinizden aldık. Affedin bizleri!
Tacizlere, tecavüzlere, kadın cinayetlerine karşı tek ses olamadık. Öyle giyinmeseydi, o saatte çıkmasaydı, eşidir severde döverde dedik. Görmezden, duymazdan geldik. Çocuk istismarları sardı dört bir yanımızı. O yapmaz, bu yapmaz, iftira atmayın dedik. Konuşmadık, konuşturmadık. Çözüm üretmekten kaçtık, sizleri de kaçırdık. Sokaklar çok tehlikeli deyip sizleri odalarınıza hapsederken gerçek suçluları özgür bıraktık. Affedin bizleri!
Sizleri saksıda çiçek yetiştirir gibi sarıp sarmaladık. Üretimi değil tüketimi özendiren medyaya sizleri teslim ettik. Ne bir ağaç bıraktık ne de güzel oyun alanları. Her köşeye gösterişli alışveriş merkezleri diktik. Yoksulu daha yoksul zengini daha zengin kıldık. Parklarımızı, sokaklarımızı, caddelerimizi; dilenciler, tinerciler sardı. Biz ise yine görmezden geldik. Oysaki onlarda bir zamanlar bizim çocuklarımızdı. Oturup düşünmek zor geldi çözüm bulmak yerine kaçmayı tercih ettik. Affedin bizleri!
Sizlere güzel bir gelecek bırakalım derken bizlere bırakılanı bile koruyamadık. Mazide kaldı; o güzel sokak oyunlarımız, ağaçlara tırmanıp daldan dala atlamalarımız, sokak hayvanlarına kol kanat germelerimiz. Affedin bizleri! Ya da alın ipleri elimizden özgürlüğünüzün tadını çıkarın. Aklınızı, vicdanınızı hür kılın. Onlar bulur gerçeği.
Metin Özyürek
Anadolu Eğitim Sendikası
İstanbul İl Başkanı
